Λεύκη

Η λεύκη αποτελεί μια από τις πιο κοινές χρόνιες παθήσεις με βασικό της σύμπτωμα την εμφάνιση αποχρωματισμένων ή λευκών κηλίδων. Είναι μη μεταδοτική και αποτελεί αυτοάνοσο νόσημα. Τα σημάδια αυτά εμφανίζονται σε διάφορα μέρη στο σώμα και στο πρόσωπο, αλλά επηρεάζουν επίσης και τους βλεννογόνους, τα μάτια και τα μαλλιά.

Εκδηλώνεται τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά, σε άνδρες και γυναίκες, συνήθως στο ηλικιακό πλαίσιο 20-30 ετών.

Υπάρχουν διάφοροι διαχωρισμοί σε ότι αφορά τους τύπους της λεύκης, ωστόσο ο επικρατέστερος είναι σε τμηματική και μη τμηματική λεύκη. Η τμηματική είναι λιγότερο συνηθισμένη και παρατηρείται στη μια πλευρά του σώματος. Αντίθετα, η μη τμηματική είναι η συνηθέστερη μορφή και κατανέμεται συμμετρικά σε αμφότερα τα μέρη του σώματος. Η νόσος συνήθως επεκτείνεται με αργό ρυθμό, ωστόσο ενδέχεται να σταθεροποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ή να επιδεινωθεί απότομα.

Ακόμα δεν είναι σαφής η προέλευση της λεύκης. Οι πιθανότεροι παράγοντες που εικάζεται να την προκαλούν είναι αυτοάνοσα νοσήματα, οικογενειακό ιστορικό και άλλοι παράγοντες όπως άγχος και ηλιακά εγκαύματα. Στο λεγόμενο φαινόμενο Koebner εστίες λεύκης μπορεί να προκύψουν από τραύμα στο δέρμα (π.χ. γρατζουνιά, έγκαυμα, κόψιμο).

Η λεύκη ως πρώτα συμπτώματα έχει την εμφάνιση λευκών κηλίδων με σαφή διαχωρισμό από το υγιές δέρμα. Πιο σπάνια παρατηρείται και ήπιος κνησμός. Οι βλάβες είναι συχνά συμμετρικές και τις περισσότερες φορές ασυμπτωματικές. Είναι πιο έντονες το καλοκαίρι καθώς το υγιές περιβάλλον δέρμα μαυρίζει από τον ήλιο. Κάποιοι ασθενείς εμφανίζουν λευκοτριχία στο τριχωτό της κεφαλής, οφθαλμολογικές διαταραχές ή και μείωση ακουστικής οξύτητας.

Με στόχο τη θεραπεία για τη λεύκη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε:

• τοπική αγωγή 
• φωτοθεραπεία 
• Laser 
• χειρουργικές επεμβάσεις (τεχνικές αυτόλογης μεταμόσχευσης)
• αποχρωματισμός του φυσιολογικού δέρματος (σε ασθενείς με καθολική σταθερή λεύκη)